Namaza Hazırlık
Daha önceki yazılarımızda, namazda huzurlu olmanın çareleri ve alametleri üzerinde durmuştuk. Burada bir meseleyi açıklamakta fayda var. Dinimizin manevi meselelerini ele alan tasavvuf ilminde ‘huzur’ kelimesinin günlük anlamının dışında, çok daha geniş bir anlamı vardır. ‘Kalp ve iç rahatlığı’ anlamında kullandığımız ‘huzur’ kelimesi, dinimizde ‘Allah-u Zülcelal’le birlikte olmanın manevi ve nurani rahatlığı anlamına gelmektedir. Zira Rabbimiz: “… dikkat edin kalp (ruh) ancak Allah’ı hatırlamakla/zikretmekle huzura/rahata erer.” buyurmaktadır. (Ra’d;28)

Bu sebeple, ‘huzur’dan bahsedildiğinde bu mana genişliğine dikkat etmek gerekir.
Abdullah bin Abbas (ra) demiştir ki: “Namazda huşu, namaz kılan kişinin sağındaki ve solundaki kimseleri tanımamasıdır.”

Tabii bunu sağlamanın yolu, namazdan önceki zamanlarda da Allah-u Zülcelal'den gafil kalmamaktır. Bazı evliyalar demişlerdir ki:
“Bir kimse, namazdan önce ne ile meşgulse, namazda da onunla meşgul olur.” Onun için namazdan önce hiç olmazsa bir miktar Allah-u Zülcelal ile huzur bulmak, huzurlu bir şekilde namaz kılmanın da ilk yoludur.

Allah-u Zülcelal ile huzur bulmak, daha namaza başlamadan evvelki hazırlık halinde niyetin düzeltilmesiyle başlar. İnsan namaza kalkarken ‘ben Alemlerin Rabbi olan Allah-u zülcelal’in emrini yerine getireceğim’ diye niyetlenmelidir.

İstinca (büyük abdestten temizlenmek) ve istibra (idrarın kesilmesini beklemek) yaparken, kalbin huzurlu olmasına dikkat etmeli, kendi kendine; “Ben Allah-u Zülcelal’in huzuruna çıkıyorum. O’nunla münacaatta bulunacağım. Onun için çok iyi temizlenmeliyim” diye düşünmelidir.

    
Huzurlu bir şekilde yapılan taharet, abdestin huzurlu bir şekilde alınmasına sebeb olur. Huzurlu olarak alınan bir abdest de, namazın huzurlu olarak kılınmasına sebeb olur.

İnsanın kalbi, abdest esnasında huzurlu olursa, namazda da huzur içinde olur.
Abdestini gaflet içinde alırsa, namazda da gaflet içinde kalır.

Abdest, Müminler için manevi bir kaledir. İnsan abdestli bulunduğu zaman, şeytanın o kimseye musallat olup günaha düşürmesi zorlaşır.

Namaz, Allah-u Zülcelal ile kulu arasında bir yakınlıktır. Kişi, Allah-u Zülcelal'in namaz emrini yerine getirmekle, kendisini Allah-u Zülcelal'e yaklaştırmış olur.

Kişi kimin huzurunda olduğunu bilir ve murakabesini ona göre yaparsa, namazda da huzurlu olacaktır. Hasan el-Harraz’ (ra):
- Namaza nasıl girelim? diye sorulunca şöyle cevap vermiştir:
- Allah-u Zülcelal'e kıyamet gününde nasıl yöneleceksen öyle yönel. O'nunla aranda hiçbir tercüman olmadan, huzurunda bulunduğunu ve O'nun sana yönelerek nazar ettiğini, kendini de O'na münacaatta bulunuyor gibi düşün. En büyük Melikin huzurunda bulunduğunu bil.

Hakikaten de insan namazda, Allah-u Zülcelal’e münacaatta bulunduğunu bilerek kendisini ona göre ayarlamalıdır. Rivayet edildiğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:
“Kul namaza durunca, kuşkusuz o Allah'ın huzurundadır. Bu sebeple sağa-sola baktığı zaman; Allah-u Zülcelal buyurur ki; ‘Kime bakıyorsun? Benden daha hayırlı birine mi? Ey ademoğlu, Bana dön! Çünkü Ben, baktığın kişilerden daha hayırlıyım.” (Tirmizi)

Namaz kılan kişinin riayet edeceği edeplerin en güzeli; kalbinin az veya çok, hiçbir dünyevi şeyle meşgul olmamasıdır. Bu da tövbe ve istiğfar niyetiyle namazdan evvel bir miktar “esteğfirullah” demekle gerçekleştirilebilir. Bu: ‘Allah’ım! Ben kalbimi saran şeylerden tövbe ediyorum bana yardım et!’ anlamına gelir.

Namaz kılan kişinin, azaları sûkunet içinde olmalı, sağa-sola iltifat etmemeli, başını hafifçe öne eğip secde edeceği yere bakmalı, sağ elini, sol elinin üzerine koymalıdır.

İşte insan, bu saydığımız edeplere riayet ederse; Allah-u Zülcelal’in, rahmetinden bize bir lütuf olarak ihsan ettiği namaz nimetinin hakkını yerine getirmiş olarak, Allah-u Zülcelal’in affına ve rızasına ulaşacaktır, inşallah…

Kaynak: Seyda Muhammed Konyevi; Cennet Yolunun Rehberi, Reyhani Yayınları.

ERSİN GÜRÇAY