Kalbin pişmanlık dolu Allah şahit, yorgunsun. Bedenin aklını taşımıyor. Kalbinde bir darlık, hiç susmadı, susmuyor. Nefsin aklını galebe çalmış. Bir hüzün, şu kalpcağızının üstünde, aklında durduğu gibi durmuyor… Her şey sana aitken, bak hiçbir şey senin olmuyor, her şey yok oluyor. Şuracıkta boylu boyuna salınmış ellerin, şu titreyen yüzün, yerinden çıkacakmış gibi duran göğsün, hiç de senin çarpıldığın gibi çarpmıyor. Kim bu senden yabancı beden, ruhuna bıraktığı bu elem? Başkasında iğreti diye baktığın günah, şimdi üzerine oturmuş kıyafet gibi duruyor. Bedenin, korkularının, kalbin ise habis duyguların hamallığını yapıyor. Sana ait olmayan süfli acılar...
Devamını oku