Hizmet erlerine vefa Vefa odur ki… Vefa; sözünü tutmak, sözünde durmak, sözünün eri olmak, sevgi ve dostlukta sebat etmek, dostluk ve sevginin gerektirdiği asil davranışlarda bulunmak demektir. Vefa, gönül bahçelerimizin ve dost ikliminin gonca gülüdür. O, ancak dost bağında boy atar. Onu duru pınarlardan doldurduğumuz sularla, bazen de gözyaşlarımızla sulayıp büyütmek gerekir. Zira o, manevî dirilişimizde ve yükselişimizde bize payanda olur. Vefa, manevî uçurumlardan düşerken tutunduğumuz sevgi ve muhabbet zinciridir. Kuvvetli zamanlarımızda o zincirin halkalarını güçlendirmişsek, o da bu zor anımızda bizim kurtuluşumuza vesile olur. Aksi halde uçurumun dibindeki gayya çukurunu...
Devamını oku